نقد ویلا شودان لوکوربوزیه

نقد ویلا شودان لوکوربوزیه

به گزارش طراحی ویلا :

نقد ویلا شودان لوکوربوزیه ویلا شوجان (یا خانه شوادان) یک ویلای مدرنیستی است نقد ویلا شودان لوکوربوزیه که در احمدآباد هند واقع شده است. این بنا توسط معمار سوئیسی لو کوربوزیه ساخته شده است، بین سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۶ ساخته شده است.  در حالی که یکی از ویژگیهای سنتی طراحی احمد آباد را در اختیار شما قرار می دهد ، ویلا نمادی از معماری داخلی لو کوربوزیه است. این ساختمان در حال حاضر به عنوان یک اقامتگاه خصوصی مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه طراحی ویلا شودان

طرح اصلی ساخت ویلا شوجان در سال ۱۹۵۱ به وزیر امور خارجه مالباختگان، سوروتام هوتینگینگ واگذار شد. قصد وی این بود که قبل از ازدواج قریب الوقوع خود با ساختن خانه ای که منعکسک بر شیوه زندگی او باشد، موقعیت اقتصادی و اقتصادی خود را به نمایش بگذارید. با این حال، این طرح ها پس از آن به همکار سالار خود، Shyamubhai Shodhan فروخته شد. به رغم شیوه زندگی متفاوت خود و یک سایت کاملاً جدید برای این پروژه، Shodhan تصمیم گرفت تا برنامه های اصلی را حفظ کند ، همانطور که در مورد همه پروژه های هندی Le Corbusier بود.

سیرکولاسیون طراحی ویلا شودان

بکارگیری مجسمه وار فرم ها یاد آور نقاشیهای لوکوربوزیه و پرده های اودر دهه های ۱۹۵۰ و۱۹۶۰ است.  بکارگیری قدرتند احجام و بتن فاقد روکش که رد قالب ها را بر روی خود دارد؛ جای سطوح مسطح دارای زیبایی شناسی پورسیم رامی گیرد. عناصر مشخص دوره پورسیم به صراحت وشبیه قطعات یک ماشین ودر درون یک قالب بسیار روان وصریح انتظام یافته اند؛اما درویلا شودان ، آفتاب شکنها جایگزین پنجره های نواری ویلا استین مونزی ویلا ساوا شدند؛ در نتیجه فرم درتقابل با فشردگی وسختی فرم ویلاهای اولیه به مجموعه ای نفوذپذیروپرازبازشو بدل گردیده است

طراحی طبقات ویلا شودان

نیم طبقه شامل یک تراس است که با پله ها یی به تراس اصلی طبقه پایین متصل می شود. در اینجا دوبالکن وجود دارد که یکی به سمت خارج وبالای رامپ کشیده شده است ودیگری به تراس پایین می نگرد. به لحاظ فضایی احجام بزرگ که فضای مرتفع اتاقهای طبقه پایین هستند بر روی امتداد خط مایل اصلی قرار گرفته اند و تراس ها دردو سوی این محور مایل قرار گرفته اند . یک پلکان مرتفع به تراس طبقه بالاتر منتهی می شود . این عنصر مجسمه وار در فضا معلق می ماند ویک حادثه بصری مهم مرتبط با تراس طبقه پایین را بوجود می آورد.

نحوه طراحی مسیر های حرکتی طراحی ویلا

درطبقه دوم، ما با گذر از فضای بسته رامپ و با چرخش به سمت راست، به کشف گشودگی ها و شکوه تراس جنوب غربی می پردازیم؛ و با چرخش دوباره به سمت چپ و بالا رفتن از یک پلکان به نیم طبقه ای می رویم که چشم انداز تراس دیگر را به ما نشان می دهد

رامپ همچون یک حجم صلب به درون بنا می لغزد ولی سقف آن درایجاد تراس نیم طبقه دوم مشارکت می جوید . حس وحدت موجود در کلیت ویلا ساوا – هماهنگی فشرده ناشی از حضوررامپ در مرکز بنا-در ویلا شودان وجود ندارند ؛ زیرا برنامه ریزی عمودی حجم دارای پیچیدگی بسیار زیادی است ؛ بطوریکه ما آن رابصورت مجموعه ای از احجام و فضا درک می کنیم . تسلسل حرکتی مارا هزار تویی وارد می سازد که در تمام طبقات گسترش یافته وتجارببصری بسیار متنوع وغیر منظره ای را مهیا نموده است

رامپ ویلا شودان همچون خلف خود در طراحی ویلا ساوا به مجموعه پیوند خورده است . ولی در ویلا ساوا ، رامپ در درون یک حجم کلی قرارگرفته و به یک نقطه تمرکز برای تجربه بدل شده است ؛ ولی در ویلا شودان ، رامپ به فضای خارج نفوذ می کندو از سوی دیگر بعنوان تقسیم کننده فضاهای اصلی وفرعی جبهه شمال وجنوب حجم اصلی بدل می شود.

تحلیل ویلا شودان لوکوربوزیه

اصول طراحی فضاهای ویلا شودان

حادثه بعدی ناشی از حضور پلکان معلق منتهی به طبقه سوم است. این پلکان در عرض تراس جنوب غربی حرکت می کند. حضور این پلکان یک حادثه بصری است که به فضای تراس فشار می آورد؛ چشم را به سوی بالا و باز شو سقف نهایی قرار گرفته در امتداد پلکان معطوف می سازد

در طبقه سوم چشم اندازهایی از فضای پیرامون و تراسهای پایین دیده نقد ویلا شودان لوکوربوزیه

می شود. سقف نهایی فضای تراسهای پایین را در بر می گیرد سایه مورد نیاز این فضا را تامین می کند

پیچیدگی حجم و فضای درونی در جبهه جنوب غربی به فضای خارج نفوذ می کند ؛ جایی که آفتاب شکنها با تغییر اندازه و ریتم متقارن چهار ستون

طبقه اول به ریتمهای گوناگون فضای بالای خود ، حالت درونی حجم را بازتاب می کند

چارلز کوره آ،معمار بر جسته هندی عقیده دارد که لوکوربوزیه دربکارگیری فرم و فضا در ساختمان مجلس در مجموعه حکومتی شاندیگار، برخورد بسیار ماهرانه و احساسی داشته است

در یک بیان قابل تسری به ویلا شودان ، کوره آ بیان می کند که لوکوربوزیه همچون فرانک لوید رایت، به چشم اندازهای وسیع و نقاط منظر بی شماری در نظر گرفته است. او ادامه می دهد: عدم تعریف منظرگاههای محدود برای رؤیت حجم (مقاطع وسطوح به گونه ای سازماندهی شده اند که چشم همواره قادر است کنجها وفراسوی آنها را ببیند)، فضا را پویا و نا محدود ساخته است.یک الگوی دارای غنای غیر قابل باور.

نقد ویلا شودان لوکوربوزیه

اصول معماری طراحی ویلا شودان

دو حجم کوچک وبزرگ توسط یک شبکه به یکدیگر پیوند خورده اند .

حضور حجم دوم یک کشش به سمت خودرا بوجود می آورد و یک نیرودر

جهت مایل را روی حجم اصلی اعمال می کند

نفوذ خطی فضای رامپ از وسط حجم اصلی و از جلوی حجم دوم می گذرد.

ارتباط خاص میان حجم بزرگ اصلی وحجم کوچک مجاور آن، این حجم را

به عنوان حجم کم اهمیت ویک بخش خدماتی معرفی می کند

عقب کشیده شدن حجم دوم یک جهت مایل به سمت شمال و جنوب

ایجاد می کند و حجم اول را بعنوان حجم اصلی معرفی می کند

نقد ویلا شودان لوکوربوزیه

نقد ویلا شودان لوکوربوزیه

طراحی ویلا شودان

جنبه های کلیدی که در ویلا شوادان مورد توجه قرار می گیرد شامل خورشید ، باد ، منظره هنگام ورود و محوطه سازی است. با قرار گرفتن در معرض نماها می توان از آنها مهمتر از همه استفاده کرد ، که با یک جهت مورب ، به بازدیدکننده ورودی اجازه می دهد که نمای بیش از سه چهارم ساختمان را ببخشد. محوطه سازی با تقابل تپه های خمیده سایت با خطوط هندسی ، مستطیل سازه ، ساختمان را بنا می کند. مستطیل های موجود در جبهه های شمال غربی و جنوب غربی از طریق نصب سولیل بریس برای محافظت از تابش خیره کننده مورد تاکید قرار گرفته است.

ویلا Shodhan از نظر ساختاری بسیار ساده است و در عین حال هنوز هم در درمان فضاهای تقسیم شده ، انعطاف پذیری را حفظ می کند. قاب کلی ساختمان در بتن خام و دارای نشان های مشخص از فرم چوبی است. قاب آن به سطح زمین متصل است ، نه بر روی استیل ، بلند شده است ، ویژگی Le Corbusier که اغلب در دهه ۱۹۲۰ مورد استفاده قرار می گرفت. ورق استاندارد از فلز استاندارد به قسمت زیرین سقف های داخلی اضافه شده و یک گلدان محافظ به عنوان سقف استفاده می شود. طراحی اسکله های بتونی داخلی ، تا ارتفاع کامل ساختمان ، در حدود طراحی اسکلت دومینو معمار است که در سال ۱۹۱۵ بنا شده است. یک رمپ امکان دسترسی به سطح اصلی و مزانشینی را فراهم می کند ، در حالی که اتاق ها در یک طبقه سه طبقه قرار گرفته اند. تراس ارتفاع سطح شیب دار همچنین به پله های همراه منجر می شود ، دسترسی به سقف و تراس را فراهم می کند. تراس نقش مهمی در فرایند کنترل آب و هوای طبیعی بازی می کند ، خنک کردن اتاق های خواب در وسط روز و فراهم کردن یک منطقه خواب جایگزین در طول تابستان. در پشت بام آسمونی ویلا شوادان ، باغی وجود دارد که در آن چمنزارهای پرپشت و چمناب و آب زیادی وجود دارد. چشم انداز فضای سبز متراکم همچنین توسط گیاهان و درختان غرق تقویت شده ، به نظر می رسد که ساختمان و محیط آن را استتار می کنند. سقف همچنین از دیافراگم بیضی شکل برخوردار است که با سوراخی در سقف دال پایینی مطابقت دارد و نمای زیبایی از آسمان به بازدید کنندگان می دهد. این استخر تقریباً در پایه رمپ تقلید شده است و قصد دارد قسمت بیرونی را وارد کند. در پشت بام آسمونی ویلا شوادان ، باغی وجود دارد که در آن چمنزارهای پرپشت و چمناب و آب زیادی وجود دارد. چشم انداز فضای سبز متراکم همچنین توسط گیاهان و درختان غرق تقویت شده ، به نظر می رسد که ساختمان و محیط آن را استتار می کنند. سقف همچنین از دیافراگم بیضی شکل برخوردار است که با سوراخی در سقف دال پایینی مطابقت دارد و نمای زیبایی از آسمان به بازدید کنندگان می دهد. این استخر تقریباً در پایه رمپ تقلید شده است و قصد دارد قسمت بیرونی را وارد کند. در پشت بام آسمونی ویلا شوادان ، باغی وجود دارد که در آن چمنزارهای پرپشت و چمناب و آب زیادی وجود دارد. چشم انداز فضای سبز متراکم همچنین توسط گیاهان و درختان غرق تقویت شده ، به نظر می رسد که ساختمان و محیط آن را استتار می کنند. سقف همچنین از دیافراگم بیضی شکل برخوردار است که با سوراخی در سقف دال پایینی مطابقت دارد و نمای زیبایی از آسمان به بازدید کنندگان می دهد. این استخر تقریباً در پایه رمپ تقلید شده است و قصد دارد قسمت بیرونی را وارد کند.

صفرتاصد طراحی ویلا شودان

پست ۱۹۴۵ را می توان دوره ای برای تأمل و ارزیابی مجدد برای Le Corbusier دانست. این امر با تغییرهای شدید در سبک او کاملاً مشهود است که در ویلا شوادان مشهود است. سه منطقه این تغییر را برجسته می سازد:

ترکیب طبیعت در طراحی: این امر از طریق ملاحظات نور ، باد ، باران و اضافه شدن گیاهان به داخل ساختمان مشاهده می شود.

تأثیرات جنبش De Stijl: سقف طوطی و اتصال بین فضاهای داخلی به وضوح تأثیرات De Stijl را منعکس می کند. همچنین می توان آن را از طریق ویندوزهای نما و بری سولیل مشاهده کرد ، جایی که عدم تقارن ، انعطاف پذیری و انعطاف پذیری عناصر اصلی در طرح بودند.  این عناصر همچنین از طریق نمادهای کلاسیک جنبش De Stijl مانند نقاشی های Mondrian یا خانه شرودر Reitveld وجود دارند. با این حال ، این انتخاب طراحی De Stijl توسط مکعب کلاسیک به خوبی در داخل ساختمان کنترل می شود.

احیای سبک قبلی او که در دهه ۱۹۲۰ توسعه یافته است: ویلا Shodhan بازتاب بسیاری از طرح های قبلی Le Corbusier ، همه در دهه ۱۹۲۰ ساخته شده است. بارزترین نمونه های آن پروژه های ویلا ساوی و میسون سیتروهان است. این پروژه ها همچنین به مقادیر De Stijl اشاره می کنند. مقایسه بین ویلا ساوی و ویلا شوودان در انعطاف پذیری طرح و آزادی است که این امر به وجود می آورد. شکل کلی بتونی و استفاده از پنجره های نواری در ویلا ساوی منشا این انعطاف پذیری است. می توان مقایسه هایی بین Maison Citrohan لو Corbusier و ویلا Shodhan انجام داد به خصوص با تمرکز بر ماهیت مردانه این معماری. شکل زاویه ای ، قوی و هندسی Maison Citrohan به وضوح جنبه های مردانه موجود در معماری را منعکس می کند ، و این را به ویلا شوادان اعطا می کند.

برای اینکه این بنا در فرهنگ و سبک احمدآباد گنجانیده شود ، لو کوربوزیه از ویژگی های خانه های قدیمی احمدآباد ، از جمله اقامتگاه اجدادی شوادان ، استفاده کرده است. بارزترین بارز این اتاق اتاق نشیمن دو طبقه در سطح زمین است. به طور سنتی ، تالارهای ورودی خانه های قدیمی احمدآباد دارای دو طبقه بودند که نشان از ظرافت و وضعیت آن داشت. این بازسازی به همراه نقشه باز این ساختمان باعث شد تا ویلا شوادان در محیط هندی ادغام شود. این بسیار متفاوت با پروژه در حال اجرا موازی او ، ویلا سرابایی است.

ویلا Shodhan در دوره Le Corbusier ساخته شد و مقایسه هایی که بین بسیاری از پروژه های قبلی وی انجام شده بود ، ساخته می شد. ویلا Shodhan به عنوان یک نسخه به روز و عمیق تر از ویلا Savoye و ویلا خود در کارتاژ در نظر گرفته شده است. طرح ویلا شوادان نبوغ ویلای ساووی را که در یک مکان گرمسیری قرار دارد ، به یاد می آورد. همچنین بیان شده است که ویلا شوادان بهترین تفسیر مجدد ایده در پشت مییسون سیتروهان است.