درباره زندگی نامه لویی کان چه میدانید؟

زندگی نامه لویی کان

 زندگی نامه لویی کان در ۲۰ فوریه سال ۱۹۰۱ در جزیره اوزل واقع در استونی (روسیه) متولّد می شود. زندگی نامه لویی کان خانواده او در سال ۱۹۰۵ به ایالات متحده آمریکا مهاجرت می کنند و او را در ۱۷ ماه مارس ۱۹۷۴ به علت حمله قلبی، دارفانی را وداع می گوید. مرگ او در ایستگاه فیلادلفیا در شهر نیویورک هنگام بازگشت از مسافرت هندوستان اتفاق افتاد. او یک زندگی پرماجرا را گذرانیده  است. در اینجا زندگی نامه او را در قالب یک سری آرشیتکت و پرفسور  به طور خلاصه معرفی می کنیم.

تحقیقات و مطالعات در زندگی شغلی او

۲۰ ـ ۱۹۱۲ دبیرستان مرکزی و اکادمی هنر های زیبا در پنسیلوانیا. برای این مطالعه، لویی کان تعداد زیادی جایزه دریافت می کند.

۲۶ ـ ۱۹۲۵ کان با همکاری با جان مولیتوریک دفتر کار افتتاح می کند. در این دفتر آقای کان مسوولیت طرح بزرگداشت یکصد و پنجاهمین سال استقلال آمریکا را به عهده می گیرد.

۲۹ ـ ۱۹۲۸ به اروپا سفر می کند.

۱۹۳۰ با آژانس پل کرت همکاری می کند.

۳۳ ـ ۱۹۳۲ سازماندهی و مدیریت مجله تحقیقات معماری را به عهده می گیرد. ۳۰ نفر از مهندسین معمار و مهندسین ساختمان این گروه تحقیقاتی را تشکیل می دهند و مورد شرایط مسکن در فیلالفیا مطالعه می کند. موضوعات مورد مطالعه عبارت است از طرح واحدهای مسکونی . طرح های شهرسازی  و سازماندهی محلات مسکونی و روش های اجرای ساختمانی جدید.

۱۹۳۵ ـ عضویت در انستیتو معماران آمریکایی را می پذیرد. وفعالیت شغلی خود را به صورت مستقل آغاز می کند.

۱۹۳۷ مشاور مسوول خانه سازی فیلادفیا می شود.

۱۹۳۹ مشاور مسوول خانه سازی ایالات متحده می شود.

۴۲ ـ ۱۹۴۱ شریک موسسه  جرج ها می شود.

۴۳ ـ ۱۹۴۲  شریک موسسه جرج ها و اسکار استونوف می شود.

۵۲ ـ ۱۹۴۶ مشاور کمیسیون شهرسازی فیلادفیا می شود.

۵۱ ـ ۱۹۵۰ در آکادمی آمریکایی شهر رم مقیم می شود.

۱۹۵۹ سخنرانی پایانی دهمین گردهم آیی بین المللی معماران را در شهر اوترلو در هلند انجام می دهد.

۱۹۶۰ در همایش جهانی طراحی در توکیو شرکت می کند.

۱۹۶۱ مشاور کمیسیون شهرسازی فیلادلفیا می شود.

۱۹۶۲ در جلسه عمومی رویال انستیتوی بریتانیا در لندن سخنرانی می کند.

۱۹۶۸ عضویت کمیسیون هنرهای زیبا فیلادفیا را می پذیرد.

۵۷ ـ ۱۹۴۷ پرفسور و مدرسه معماری و شهرسازی میت ـ (بنیاد آلبرت فارول بنیس).

 ۱۹۵۶ پرفسور مدرسه معماری  و شهرسازی میت ـ (بنیاد آلبرت فارول بنیس).

۱۹۵۷ پرفسور معماری در دانشگاه پنسیلئانیا.

۱۹۶۰ رئیس دانشکده های معماری. یال .هاروارد و دانشکده های کالیفرنیا و هوستن و کارولین شمالی.

۱۹۶۲ رئیس دانشکده فیلادفیا ـ اونتاریو و شیکاگو. اعطای مدارک افتخاری  ـ مشارکتها و همکاریها.

۱۹۶۴  به عضویت انستیتو ملی هنر و ادب منصوب می گردد. دکترای افتخاری معماری  در دانشگاه کارولین شمالی به او داده می شود.

۱۹۶۵ دکترای هنرهای زیبا در دانشکده یال به او اعطاء می شود.

۱۹۶۶ ـ به عضویت آکادمی سوئدی هنرهای زیبا منصوب می شود.

۱۹۶۷ دکترای حقوق دانشکده ی ساله به او تقدیم می شود.

۱۹۶۸ به آکادمی آمریکایی هنر و علوم می پیوندد.

۱۹۷۰ به انستیتو آمریکایی معماران ملحق می شود و  عضویت انجمن پادشاهی هنر در لندن به او داده می شود. دکترای هنرهای زیبا از طرف کالج بارد به او اعطاء می شود.

۱۹۷۱ دکترای هنرهای زیبا از طرف کالج بارد به او اعطاء می شود.

۱۹۷۳ عضویت آکادمی آمریکایی هنر و ادبیات را می پذیرد.

نمایشگاه ها

۳۰ ـ ۱۹۲۹ در آکادمی هنرهای زیبا نمایشگاهی از تابلوهای  نقاشی با موضوعات مسافرتهای او به قاره اروپا در شهر پنسیلوانیا برگزار می کند.

۱۹۳۶ در موزه هنرهای مدرن نیویورک نمایشگاهی تحت  عنوان (معماری ساختمانهای  عمومی) برگزار می کند.

۱۹۳۶ نمایشگاهی تحت عنوان «برج های انستیتو تحقیقات پزشکی». در موزه هنرهای مدرن برگزار می کند.

۱۹۶۵ نمایشگاه موزه هنری جوللا

۱۹۶۶ نمایشگاه موزه هنرهای مدرن نیویورک.

۱۹۶۸ نمایشگاه کاخ برگزاری گردهم آیی ها در ونیز.

جوائز و تقدیر نامه ها

۱۹۶۰ جایزه آرنولد برونر را توسط انستیتو ملی هنر و  ادبیات دریافت نمود.

۱۹۶۱ بورس تحقیقاتی جهت تجزیه و تحلیل های پیشرفته در زمینه معماری را از بنیاد گراهام دریافت نمود.

۱۹۶۲ مدال افتخار به خاطر اجراء نمونه های ارزنده از مجتمع هنری فیلادلفیا.

۱۹۶۹ مدال نقره از دانشگاه  کانکتنیکوت به خاطر کمکهای شایان در زمینه هنری و مدال طلا از انستیتو آمریکایی معماری در دانشگاه فیلادلفیا.

۱۹۷۰ مدال طلا از بخش نیویورک انستیتو آمریکایی  معماری.

۱۹۷۱ مدال طلا از انستیتو معماری آمریکا.

۱۹۷۲ مدال طلا از انستیتو معماری انگلستان.

 ۱۹۶۰ جایزه آرنولد برونر را توسط انستیتو ملی هنر و  ادبیات دریافت نمود.

۱۹۶۱ بورس تحقیقاتی جهت تجزیه و تحلیل های پیشرفته در زمینه معماری را از بنیاد گراهام دریافت نمود.

۱۹۶۲ مدال افتخار به خاطر اجراء نمونه های ارزنده از مجتمع هنری فیلادلفیا.

۱۹۶۹ مدال نقره از دانشگاه  کانکتنیکوت به خاطر کمکهای شایان در زمینه هنری و مدال طلا از انستیتو آمریکایی معماری در دانشگاه فیلادلفیا.

۱۹۷۰ مدال طلا از بخش نیویورک انستیتو آمریکایی  معماری.

۱۹۷۱ مدال طلا از انستیتو معماری آمریکا.

۱۹۷۲ مدال طلا از انستیتو معماری انگلستان. 

هرگاه دست ساخت انسان در یک محوطه ی عمومی شهری، مورد بازدیدو توجه مردم قرار گیرد، پتینه کاری ساختمان بدیهی است که اغلب مورد بحث و گفت و گو و انتقاد و تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت. بویژه معماری و ساختمان سازی که در واقع انعکاس و بیان ملموسی است از دوران ایجاد آن و مصالح به کار رفته در آن که به آسانی قابل دسترسی بوده و طرف اغلب مردم مورد ارزش یابی قرار خواهد گرفت.

در هر حال،  در تجزیه و تحلیل کار یک هنرمند معمولاً دو برداشت از آن صورت می گیرد: در برداشت اول، هنرمند مانند یک مترجه و بیان کننده ی عقاید عمومی زمان خود محسوب می شود و آنگاه در برداشت بعدی، نقش او همچون یک عامل محرّک در تبلور همان عقاید و افکار ظاهر می شود. اما اگر یک کار هنری در جریان تکامل تاریخی قرار نگیرد و بخاطر نظرات شخصی، به عمد از آن جدا شود؛ بدیهی است که آن دو برداشت از هنرمند سازنده اش، دیگر معنا و مفهوم خود را از دست خواهد داد. اغلب آثار معماری به این گروه وابسته است. لویی کان ارج نهادن به ارزشهای باطنی این  آثار و ارتباط آن با معمار طراح، دارای حالت انفعالی و غیر واقعی است؛ چرا که این گونه آثار، خارج از کلیه ی قراردادها و پیمانهای زمانه بوده و هرگز به خواسته ها و منافع عمومی جواب نمی دهد.

البته باید تفهیم شود که مسأله ی فوق، در شکل ظاهری آن آثار کمتر از محتوایشان  دیده می شود. بدترین وضعیتی که در دنیای امروز به نظر می رسد حالتی است که در آن هر کس قصد دارد قوانین شخصی خود را اجرا کند. در حالت مطلوب تر ایجاد ارتباط با واقعیت ها و مسایل مربوط به آنها، از طریق تضادها، مخالفت با آرای عمومی و اجتناب از درک آن واقعیتها برقرار می شود. در نتیجه در چنین شرایطی هنرمند به سرنوشت اجتماع و سنتهای موجود در آن وابسته خواهد بود.

گرچه هنرمندان هرازگاهی وانمود می کنند که در آزادی های شخصی مجازی زندگی می کنند؛ ولی نقش واقعی هنرمند آن است که جریان پدیده های اجتماعی را  دنبال کرده و خویشتن را با شباهت سازی  در مخاطره اندازد تا بتواند ترجمان نظریات و خواسته های اجتماعی که در آن زندگی می کند باشد یا به عبارت بهتر؛ کوشش کند تا  بتواند روابطی بین دنیای بی کران و انسانی که در عوض دارای دنیای محدودی است برقرار سازد. از دیدگاه یک فرد مسئول، وظیفه ای هنرمند آن است که سعی فراوان کند تا دنیای مطلوب تری به وجود آید. بنابراین با این آگاهی و بیداری وجدان است که می گوییم نمی توان با آسودگی زیر سقف آسمان دراز کشیدن، آینده را ساخت؛ بلکه از طریق کار و کوشش سنگین و خستگی ناپذیر است که کار آینده در رابطه ی تنگاتنگ با واقعیت امروز به حقیقت خواهد پیوست.

فهرست کارهای لویی کان

خانه ها

۴۹ ـ ۱۹۴۵ خانه فلیپ ک. روچ: پنسیلوانیا، مونتگمری کانتری.

۴۹ ـ ۱۹۴۷ خانه وینستو توم کینز: پنسیلوانیا، جرمن تون، طرح

۴۹ ـ ۱۹۴۸ خانه مورتن ویس: پنسیلوانیا، مونتگمری کانتری.

۱۹۴۹ خانه ساموئل جنل: پنسیلوانیا، مونتگمری کانتری.

۱۹۵۰ خانه کوب شرمن: پنسیلوانیا، مونتگمری کانتری.

۵۳ ـ ۱۹۵۲ مجموعه واحدهای مسکونی میل کَریک (مرحله اول) پنسیلوانیا، فیلادلفیا.

۱۹۵۳ خانه رالف ربرتز. ژرمن تاون: پنسیلوانیا. طرح.

۱۹۵۴ خانه فرانسیس آدلر: پنسیلوانیا، فیلادلفیا، طرح.

۵۹ ـ ۱۹۵۷ بازپیرایی و توسعه و پلان مسکونی خانواده اپروینن و دروتی شاو در پنسیلوانیا، فیلادلفیا.

۶۱ ـ ۱۹۵۷ خانه فرد.ا. کلور: شهر کمپ دن نیو جرسی.

۱۹۵۸ خانه لاورنس موریس، مونت کیسکو. طرح.

۱۹۵۹ خانه روبرت فلیشر، الکینس پارک، پنسیلوانیا،  طرح.

۶۱ ـ ۱۹۵۹ خانه برنارد شاپیرو در شهر ناربرس، پنسیلوانیا.

۶۲ ـ ۱۹۵۹  مجموعه واحدهای  مسکونی میل گریک (مرحله دوم): فیلادلفیا، پنسیلوانیا.

۶۵ ـ ۱۹۶۰ خوابگاه دانش جویان دانشکده ی برن مار، پنسیلوانیا.

۱۹۶۰ خانه نورمن فلیشر در شهر هات برو، پنسیلوانیا.

۱۹۶۵ خانه اشریک فیلادلفیا، پنسیلوانیا.

۱۹۶۶ خانه اشترون، واشنگتن دی. سی.

 مکانهای مراسم مذهبی

۱۹۵۴ کنیسه ی آداس جشوردن، در شهر الکینس پارک، پنسیلوانیا، طرح.

۶۷ ـ ۱۹۵۹ اولین کلیسای وحدتی، در شهر روشتر، نیویورک

۶۸ ـ ۱۹۶۵ دیر خواهران مقدس فرقه ی دومنیکن: شهر مدیا، پنسیلوانیا، طرح.

۱۹۶۶ نمازخانه آندره آی مقدس در کالیفرنیا. طرح

۱۹۶۸ کنیسه هوروا در اورشلیم. طرح.

 مراکز فرهنگی

۵۳ ـ ۱۹۵۱ نگارخانه هنر در دانشگاه یال، نیوهاون، کانکتنیکوت.

۵۷ ـ ۱۹۵۵ موسسه علمی پژوهش ها و مطالعات پیشرفته، کمپانی گلین مارتین در شهر فورت مید، مریلند.طرح.

۱۹۵۶ کتابخانه دانشگاه واشنگتنف سن لویی، میسوری، (جایزه اول مسابقه طرح).

۶۵ ـ ۱۹۵۹ موسسه علمی سالک برای پژوهش های زیست شناسی: کالیفرنیا.

۱۹۶۰ ساختمان شهرداری بریستول: پنسیلوانیا، طرح. دانشگاه شیمی در دانشگاه ویرجینیا. طرح. تالار دانشکده داروسازی دانشگاه ایالات وین:میشیگان . طرح.

۱۹۶۳ موسسه علمی دولیت هند: احمدآباد، هندوستان.

۱۹۶۴ تالار اقیانوس شناسی موزه تاریخ طبیعی یبودی نیوهاون. طرح.

۶۷ ـ ۱۹۶۴ مدرسه ی هنر فیلادلفیا، پنسیلوانیا، طرح.

۷۲ ـ ۱۹۶۷ موزه هنر کیمبلی در تگزاس فورت ورس. کتابخانه و تالار نهارخوری. آکادمی فیلیپ اگزتر.

۱۹۶۸ مرکز مطالعات مکانیک و حمل و نقل دانشگاه تل آویو.

۷۷ ـ ۱۹۶۹ مرکز هنر و مطالعات بریتانیا دانشگاه یال، نیوهاون.

۱۹۷۳ کتابخانه امور مذهبی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی. طرح.

 مکانهای رفاهی و خیریه

۱۹۴۸ ساختمان یادبود توسعه ملی جفرسون، سن لویی، میسوری (برنده ی جایزه اول)

۵۰ ـ ۱۹۴۹ ساختمان درمان شفیعی، فیلادلفیا، پنسیلوانیا، بیمارستان پنسیلوانیا.

۱۹۵۰ ساختمان ساموئل ردهیل فیلادلفیا بیمارستان روانی، فیلادلفیا

۵۹ ـ ۱۹۵۴ مرکز جامعه یهودی، ترنتون، نیوجرسی. طرح.

۵۶ ـ ۱۹۵۵ حمام عمومی، نرنتون، نیوجرسی.

۵۷ ـ ۱۹۵۶ مسابقه یادبود هانری فرمی، شیکاگو، ایلی لوئیس (جایز اول مسابقه)

۶۱ ـ ۱۹۶۰ مسابقه یادبود فرانکلین.د.روزولت.واشگتن دی.سی. (جایزه اول مسابقه).

۱۹۶۱ کشتی رودخانه تایمز جهت سمفونی و نید آمریکایی، کلوپ شناسی پیلموت پنسیلوانیا. پاویون جنرال موتور، در نمایشگاه جهانی سال ۱۹۶۴ در نیویورک. طرح.

۶۴/۱۹۶۱ زمین ورزش برای مجتمع مسکونی نیویورک (با همکاری، نقوشی). مرکز هنری، بنیاد فورت واین، شهر فورت واین ایالت ایندیانا. طرح.

۷۳ ـ ۱۹۶۲ مرکز حکومت بنگلادش در داکا.

۱۹۶۳ بیمارستان مرکزی ایوب و مدرسه درمان بیماریهای استوایی در شهر داکا، بنگلادش. لویی کان

۶۷ ـ ۱۹۶۴ اتحادیه ی بین المللی مبانی، فلوریدا. طرح.

۱۹۶۵ اسلام آباد، مرکز پاکستان غربی.طرح.

۷۳ ـ ۱۹۶۶ تاثیر هنرهای نمایشی بنیاد فورت واین، ایالت ایندیانا.

۶۹ ـ ۱۹۶۷ بنای یادبود شش میلیون یهودی، باتری پارک، نیویورک. طرح. بنیاد سلامتی فکر نیو بریتانیا، پنسیلوانیا.. طرح.

۱۹۶۹ کاخ گرد هم آیی ها، شهر ونیز. طرح.

۱۹۷۰ مرکز برنامه ریزی تنظیم خانواده، کاتماندو، نپال .

۷۳ ـ ۱۹۷۱ طرح «اینرهاربور»، بالتیمور، مریلند.

۱۹۷۲ مرکز دولتی توسعه هیل، اورشلیم، اسراییل.طرح.

۱۹۷۳ بنای یادبود فرانکلین روزولت، جزیره روزولت، نیویورک.طرح. مرکز هنری پوکون، پنسیلوانیا. طرح. مرکز جدید امور اداری بنگلادش در شهر داکا.

 مکانهای کار

۱۹۴۸ طرح ابعاد تغییرات اصلاحی در داخل ساختمان شرکت نفت رادبیل، فیلادلفیا، پنسیلوانیا.

۵۶ ـ ۱۹۵۴ طرح ساختمان مرکز پزشکی فدراسیون کار آمریکا، فیلادلفیا، پنسیلوانیا.. (در سال ۱۹۷۳ تخریب شد).

۶۱ ـ  ۱۹۵۷ ساختمان آزمایشگاه های پژوهش های پزشکی ریچاردز واقع در دانشگاه پنسیلوانیا. ساختمان آزمایشگاه های پژوهش های زیست شناسی دانشگاه پنسیلوانیا.، فیلادلفیا.

۶۱ ـ ۱۹۵۸ ساختمان مجله تریبون در شهر گرینزبورگ. پنسیلوانیا.

۶۱ ـ ۱۹۵۹ طرح کنسول گری ایالات متحده در لوآندا (آنگولا).

۱۹۶۱ شرکتکار برونندوم، آشیارنیا گارا نیویورک. مغازه ها و انبارها و شعبه های شرکت در آتلانتا. جورحیا، مونتن ویو، کالیفرنیا. طرح.

۷۰ ـ ۱۹۶۶ کارگاه های شرکت اولیوتی، هاریزبورگ. پنسیلوانیا.

۷۳ ـ ۱۹۶۶ ساختمان برج ادارات کانزاس سیتی، کانزاس. طرح.

 شهرسازی

۵۴ ـ ۱۹۴۶ گزارش محوطه مثلثی شکل برای کمیسیون. شهرسازی فیلادلفیا، پنسیلوانیا.

۱۹۵۱ طرح سازماندهی محوطه شرقی قطب فیلادلفیا، پنسیلوانیا. (با همکاری دی. مک آلیستر و تای اینک).

۵۳ ـ ۱۹۵۱ طرح سازماندهی منطقه جنوب غربی معبد در  فیلادلفیا ـ پنسیلوانیا. (با همکاری آقایان دی ـ مک آلیستر و تینگ).

۶۲ ـ ۱۹۵۶ مرکز شهر فیلادلفیل، ایالت فیلادلفیا، پنسیلوانیا. طرح.

۱۹۵۷ ساختمان برج مطالعات برای موسسه ی علمی بتن (با  مشارکت با آن تای اینگ) طرح.

۶۲ ـ ۱۹۶۱ تجدید ساماندهی منطقه شرق خیابان مارکت برای بنیاد گرابام .طرح.

۶۴ ـ ۱۹۶۳ شهرسازی شاندیگار، مرکز حکومت استان گوجارات: هند. طرح.

۷۳ ـ ۱۹۶۸ توسعه مجدد محوطه هیل سنتر. در شهر نیوهاون، ایالت کانکتنیکوت. طرح.

 هنر معماری

کارهای معماری لویی کان، از طریق پنج اصل ثابت قابل تشخیص است: ۱ ـ احساس ترکیب در کلّ بنا ۲ـ استفاده از مواد و مصالح ساختمانی متناسب با طبیعت آنها.  ۳ ـ احساس فضای معماری به عنوان هدف اصلی.  ۴ ـ  اهمیت نور به منزله ی بخشی از طرح.  ۵ ـ تناسب ها  و ارتباط های معمارانه.

۱ ـ احساس ترکیب در کل بنا

در زمینه فلسفی، بیشتر روی  کرد لویی کان به موضوعات وحدت و یکدست بودن شکل نهایی کار معماری است.

فرضیه ی او در مورد ترکیب بخش های مختلف ساختمان با نظریه و تعریف زیبایی «سان توماس داکویین» منطبق می شود و کان به طور آشکار، نظریه ی سان تو ماس را نقل می کند که در آن زیبایی به چهار عامل مشروط می شود: تمامیت، همگنی، تقارن و منحصر بفرد بودن. از نظر لویی کان تمامیت در معماری از طریق خودکفایی به دست  می آید قیمت ساخت ویلا در کلاردشت و همگی در آن است که نتوان قسمتی از چیزی را بدون در هم ریختن کل آن از آن جدا کرد. به عبارت دیگر، اگر بخشی از طراحی را جدا کنیم، تمام طرح به هم خواهد ریخت. تقارن، در ارتباط بین قسمتهای مختلف است و در پایان، حالت انحصاری  وضعیتی است که یک شی مانند شی دیگری  نباشد و آن شی دارای حالت منحصر به فرد باشد.

ایجاد تفاوت برای مشخص کردن فضاهای خدماتی و فضاهای اصلی یک طرح معماری، بر آن دلالت دارد که لویی کان سعی مستمر بر روشن سازی مقصد کلیه ی  اجزای طرح ـ که در ترکیب کلی آن وارد می شوند ـ دارد. مخصوصاً در مورد  حمام های بنای مرکز گردهم آیی یهودیان ترنتون و علاوه بر همه، در بنای اصلی پروژه آن مرکز، تفاوت بین قسمتهای  مختلف بنا مشخص است.

در طرح خانه ی آدلر تشخیص فضاهای متنوع آسانتر است. همچنین ساختمان آزمایشگاه دانشگاه ریچارد ـ که فضاهای آن تفاوت های واضحی می باشد ـ مثال بهتری است. ترکیب و آمیختگی سازه های باربر با  فضاهای متنوع آن در طرح نمایش گاه هنر دانش گاه یال به اجرا درآمده و به واقعیت رسیده است. ولی تنها بعد از پروژه ی  ترنتون بود که کان کاملاً متقاعد شد که امکان اجرای  چنین طرح هخایی به خوبی وجود دارد. در ساختمان انستیتو سالک اسکلت بنا به گونه ای متفاوت از یک عضو ساده ی بابر تغییر شکل یافت.

در این مثال سازه ها نقاط ثابتی را تشکیل می دهند که از تفکر اصلی فضای معماری قابل تفکیک بوده و در هم آمیخته شده اند.

لویی کان عقیده ی خود درباره ارزشهای ثابت و شکل دهنده ی ترکیب کلی معماری را در مورد شبکه ی خیابان ها و معابر شهر فیلادلفیا نیز بر حسب درجه بندی حجم عبور و مرور به کار برده است. او در این طرح ترافیکی، خطوط اصلی ارتباطات را احیاء کرده و بدین جنبه های زشت بهره برداری از خیابانها را به ابعاد  جدید حرکت و ارتباط تبدیل کرده است و سادگی و مناسبت های داخلی بین  قسمت های مختلف بخش قدیمی شهر را نیز بازیابی نموده است.

در طرح کلی شهر داکا ارزشهای ظاهری و سمبولیک سازه ها از طریق  ایجاد ترکیب وجا نمایی خاص خود، لویی کان دارای نقش بسیار مهمی شده است. در این طرح، شهرک مجلس و مجموعه موسسه های فرهنگی در مقابل یکدیگر واقع شده و بدین طریق اولین آداب و رسوم زندگی اجتماعی انسان یادآوری می شود.

کان در طرح مرکز هنری فورت واین با انجام پژوهش ها و بررسی های  مهم و با ارزش، در ترکیب کل بنا، در اطراف حیاط ورودی فضاهایی را قرار می دهد و در کل بنا موفق می شود حالت شک و تردید و بلاتکلیفی که در الحاق  قسمت های جدا از هم و نامناسب ظاهر شده است را برطرف سازد. زمانی که ترکیب معماری مورد بحث قرار می گیرد لازم است عقاید لویی کان را در یک زمینه ی تاریخی قرار دهیم.

 از ابتدای قرن حاضر، در مدرسه ی  معماری هنرهای زیبای پاریس، (بوزار) یکی از  موضوعات مهم و قابل توجه، مساله ی ترکیب در سنت های معماری بوده است. لویی کان از نوشته های پروفسور معروف آن مدرسه ی معماری یعنی «ژولی گادت» اطلاع کامل را بدست آورد. همانطور که کارهای یکی از شاگردان خوب آن مرکز یعنی  «تونی گارنیه» را نیز شناسایی کرده بود . ولی علاوه ب همه اینها لویی کان تحت نفوذ شدید افکار پرفسور «آگوست چویسی» قرار داشت. این شخص هم زمان با گارنیه بود ولی موضع گیری اش کاملاً در نقطه مقابل او قرار داشت. البته نفوذ آگوست چویسی  در افکار لویی کان به خاطر ایده های مکتوب او نبود (چرا که کان به زبان فرانسوی آشنا نبود آموزش پرسپکتیو ایزومتریک و اساساً علاقه ی زیادی به خواندن متون و مطالب نداشت) بلکه از طریق نقشه ها و تصویرهای کتاب تاریخ معماری او بود که برای کان آموختگی تعیین کننده ای حاصل  شد. کان عملاً منابع دیگری را برای فراهم کرد تا روش های  دانشگاهی، سنتی فرانسوی را با عقایدی پیشرفته ی قرن بیستم هماهنگ سازد. او برای نیل به این هدف روش خود را بر فصل مشترک آن دو پایه ریزی کرد که عبارت بود از نظم در طراحی. در این روش، دو عامل مهم معماری یعنی زیبایی و ایستایی در هم آمیخته می شوند.

 ۲ ـ استفاده از مواد و مصالح ساختمانی، متناسب با طبیعت آنها

دومین مشخصه ی کارهای  لویی کان را می توان در ارتباط بین هنرهای دستی و مصالح ساختمانی تعریف کرد. دیوارهای انستیتو سالک که از طریق قالب بندی با بتون مسلح ساخته شده از نمونه های بارز و زنده ی نماسازی به طریق هنرمندانه است. آزمایشگاه های ریچاردز شاید اولین بنایی باشد که در آن بتون پیش فشرده به کار رفته و هر عضو بتونی ، در مجموعه ی ترکیب ساختمان جزء مکمل قلم داد می شود.

کارهایی که لویی کان در هندوستان اجرا کرد موقعیت استفاده از آجر را برای فراهم کرد. آجر نه تنها از جمله مصالح ساختمانی است که بیش ترین استفاده از آن در ساختمان می شود؛ بلکه از بهترین و مناسب ترین آنها  نیز می باشد. آجر در دست های لویی کان زندگی جدیدی پیدا می کند. او با ترکیب آجر و سیمان روش بی سابقه ای را خلق که ضمن کسب استحکام بیش تر، ارزشهای آن نیز به خوبی حفظ می گردد.

لویی کان بر اساس یافته هایش که از طریق تجربه های مثبت او در هندوستان و انتقال آنها به آمریکا حاصل شد ساختمان هایی مانند کتاب خانه ی اکستر و تأتر فورت وین و بعد از مئتی کنیسه ی هوروا در اورشلیم را طراحی و اجرا کرد این بناها عمدتاً هر کدام از دو قسمت تشکیل شده که هر قسمت در دیگری ادغام شده است. لویی کان قسمتی که بیش تر شامل بخش های داخلی و مرکزی  ساختمان  می شود و  باید بار زیادی  را متحمل شود، از بتون مسلح ساخته شده و قسمت های دیگر که ابعاد کوچک تر و فضای محدودتری را داراست برای حفاظت از شرایط خارجی، با آجر ساخته شده است.

 اهمیت نور به منزله ی بخشی از طرح

نور طبیعی، هویت یک اتاق را تعیین می کند و طرح و نقشه ی ساختمانی، نور را در قسمت های  مخصوص  به خود پراکنده می کند. کان در اسکیس معبد یونانی پارتنون اجزای ضخیم و توپر ، مانند دیوارها و ستونها را با رنگ سیاه مشخص کرده است. در بنای معبد، اینها از جمله اجزای  لازم و کافی به حساب می  آیند. این صرفه جویی طبیعی در اجزای مهم بنا، یکی از نگرانی ها و اشتغالات فکری کان، از  ابتدای کارش بوده است، گرچه او هیچ گاه آن را به این روشنی بیان نکرده است. وی در کارهای اولیه اش سعی کرده تا یک توزیع منطقی در قسمت های پر و خالی نمادها بوجود آورد. لویی کان به طوری که باز کردن یک سوراخ در دیوار برای ایجاد یک پنجره را کار خودسرانه قلم داد می کند. بدین ترتیب نمای خانه ی ویس از ترکیب پانل های متحرک عمودی درست شده که در هر زمان می توان طبق شرایط مورد نظر آنها را تغییر داد. در حالی که در خانه ی فلیشر شکل ظاهری گشودگی در دیوار از نحوه ی تابش نور حکایت می کند، اما در ساختن کنسول گری لواندا یک انتخاب جدید برای مسأله ی نور بکار رفته است یک دیوار شیک در جلوی سطح پنجره قرار می گیرد و بدین ترتیب شدت نور و انعکاس تابش آن را ملایم می سازد.

در بنای کنیسه ی یهودیان فیلادلفیا یک راه حل بسیار جالب و بسیار بی سابقه به کار  رفته است: در جلوی پنجره ها اتاقکی ساخته شده که نفوذ نور را به اندازه ی مورد نیاز به داخل فضا کنترل می کند ولی بهترین و موفقیت آمیز ترین روش به اجرا در آمده، ترکیب بین قسمت های پر و خالی در ساختمان آزمایشگاه های پژوهش های پزشکی ریچارد است. در این ساختمان، طرح کلی بنا از یک سری فضاهای مربع شکل که در اطراف آنها ستون هایی قرار دارد تشکیل شده تا نور را به داخل برج های  بخش های خدماتی و یا بخش های مربوط به آن هدایت کند.

کان، در طرح جدید بازسازی یک ساختمان ـ که خیابانهای شهری در چهارطرف آن قرار دارد ـ شیوه ی جدیدی را ابداع می کند که در آن یک ردیف مکانهایی که هر کدام دارای  کاربری مخصوص به خود می باشند، پیش بینی می شود. عبارت « مکان یابی» در این طرح، شاید تعبیر صحیحی نباشد؛ نما رومی ولی بیش تر فضایهایی منظور است که کاربری های متفاوت به آنها اختصاصداده می شود و ایجاد تمایز بین آنها، تقسیم نور و پیش بینی مقدار آن با دقت و مطالعه ی کافی انجام می شود. به هر صورت معماری، همچون عضوی که فعالیتهای انسانی را سامان  دهی می کند تعریف شده است. این عضو عبارت است از مکانی که انسانها در آن، به خوبی آموزش می بینند، با یکدیگر دیدار کرده و روش های زندگی کردن را متظاهر و آشکار می سازند.لویی کان موفق می شود با پرهیز از مستقل کردن اسکلت باربر دیوارهای جدا کننده در ساختمان، فن آوری در معماری را متحول سازد.

 ۵ ـ تناسب ها و ارتباط های معمارانه

عامل دیگری که موجب تداوم منطقی ترکیب معماری می شود رابطه و تناسب بین اجزا و فرم های ساختمان است؛ چه از لحاظ مواد و مصالح ساختمانی و چه از جنبه ی اشکال و ابعاد آن. این عامل همواره برای معماران و طراحان ساختمان ایجاد نگرانی کرده است. آنان برای کشف راه حل های این مساله، گاهی موضوع را در محورهای گسترش خطی و زمانی در نماهای فضایی و حالتهای هندسی آن مطرح کرده اند. چنان که در طرح ویلای آدریانا، امپراتور روم در شمال شهر رم یا در ساختمان صومعه ای لاتورت که لوکور بوزیه آن را طراحی کرده است. کان در این مقوله، رابطه ها و تناسب های معماری را در کاربرد سازه های باربر آن عنوان می کند. او واحد تناسب یا مدول را فاصله ی موجود بین دو ستون و یا دو عضو باربر می داند.

در خانه های آدلر و دوره، اتاق ها نسبت به محورها جابجا شده و در برج ریچارد و یا ساختمان جمعیت میل گریک ، اتاقها حالت دورانی و گریز از مرکز را دارا می باشند. ولی در ساختمان بر این ماور مساله ی ارتباط بین قسمت های مختلف با مهارت و روشی مبتکرانه، حل شده است. سه قسمت مربع شکل، قیمت ساخت و ساز اصفهان از ناحیه ی گوشه ها با یکدیگر متصل شده و بدین ترتیب امکان آن بوجود آمده که کان با نهایت توانایی معمارانه اش، مشکل پیوند کلی بنا را حل نماید. عوامل  مشترک در کارهای لویی، این باور را در ذهن انسان بوجود می آورند که این کارها، شواهد انکار ناپذیری از کیفیت های خوب معماری بوده و ارزشهای آنها با گذشت زمان بیش تر مشخص می شوند. به هرحال کار او تاریخی نیست. لویی کان بدان معنا  که او گسترش را با مفاهیم معماری مدرن انجام نمی دهد و البته این بدین معناست که او به راه حل های ساده معماری منطقی که از طریق آموزش تاریخی به دست آمده متمایل شده است. شاید بتوانیم کارهای او را بدون زمانی بنامیم که در تضاد و تقابل با نیازهای امروزین قرار ندارند. زیرا اگر چه با گذشت زمان ابزار ها و نشانه ها تغییر می کنند، ولی در معماری کمیتهایی وجود دارد که عمدتاً به تاریخ و گذشت زمان وابسته نیستند. همچنان که خود کان گفته است:« تا زمانی که پولی وجود دارد، معماری نیز وجود خواهد داشت.

سالهای ۶۵ ـ ۱۹۶۰، خوابگاه الئونور دونلی اردمن، اقامتگاه دانش جویاندختر: کاهابرن مار ـ پنسیلوانیا.

ساختمان خوابگاه در کنار محله ای واقع در حاشیه ی شهر، در نزدیکی دانشکده  ی دختران قرار گرفته است. خوابگاه های دانش جویان در بنای وسیعی به صورت پیوسته برای تعداد ۱۵۰ دختر پیش بینی شده است. طرح این مجموعه در اطراف سه فضای ورودی مشترک گسترش می یابد که بر فراز این فضاها نور گیرهای بزرگی قرار گرفته است و دیوارهای این فضاهای مرکزی تاسیسات ساختمان جاسازی شده است.

اتاقهای انفرادی خوابگاه در اطراف سه فضای مربع شکل به گونه ای واقع شده که  کنج های این مربع با یکدیگر تماس داشته باشد. این بنا از یک سازه ی بتون  آرمه تشکیل شده و دیوارهای آن از بلوک های ساخته شده که در سطوح خارجی آنها لایه های نازک سنگ سیاه و سبز استفاده شده و سطوح داخلی با گچ، سفیدکاری شده است.

 مکانهای مراسم مذهبی

سالهای ۶۷ ـ ۱۹۵۹، اولین کلیسای موحد: نیویورک

لویی کان در طرح این کلیسا به اظهار مفاهیم واقع گرایانه ی خود درباره واقعیت عمومی  و جزئیات شکل ها و ترکیب های معماری می پردازد.

او از قبل از رسیدن به راه حل نهایی، بر روی یک سری طرح های اسکیس مانند کار  می کند که در هر مرحله دائماً به مصالحه و آشتی دادن این دو واقعیت نزدیک تر  می شوند. کان در این حرکت، همواره برنامه ی اولیه ی خود را که عبارت بود از تالار مرکزی عبادتِ احاطه شده به وسیله ی فضای آموزشی مدرسه، حفظ کرده است.

تالار بزرگ اجتماعات از دیوارهای بلوکی پشم شیشه ای ساخته شده و بر فراز این تالار چهار نورگیر تعبیه شده که نور را به داخل پخش می کنند. طراحی داخلی ویلا مدرن کارکرد دیوارها چنان  است که در بر گیرنده ی کانالهای ورودی و خروجی تهویه ی هوا می باشند. لویی کان اجزای عمودی نیز دارای کانالهای تخلیه هوای کثیف هستند. در اطراف این تالار کلاسهای درس، کتابخانه و آشپزخانه ها واقع شده اند. هر کدام از این مکانها دارای  ابعادی متناسب با کاربری آن است نماهای خارجی با سایه روشن ها درخشش  و جلوه بیشتری دارند و مصالح به کار رفته در آنها عبارتند از: سیمان، بلوکهای لعاب دار پشم شیشه ای و آجر. نا گفته نماند که در سال ۱۹۶۷ بخش جدیدی به ساختمان اوّلیّه آن افزوده شد. 

سال ۱۹۳۶ ـ موسسه امور اداری هنر: احمد آباد (هندوستان).

کار جدید لویی کان، در شهری  با فعالیتهای تجاری، سیاسی و روشن فکرانه آغاز می شود که آن عبارت است از یک عضو بسیار مهم که باید در کنار یک سری ساختمانهای موجود قدیمی و جدید به آنها افزوده شود. خصوصیات اجتماعی و موقعیت محلی مکان مورد نظر، دقت و احتیاط ویژه ای را در سازمان دهی فعالیت ها و همچنین در ایجاد شکلهای ظاهری معماری می طلبد.

بخش های سه گانه ی این مجموعه که عبارت است از مدرسه ها، خوابگاه دانش جویان و مهمان سرای استادان، به گونه ای در کنار هم قرار گرفته اند که همگی بتوانند از جریان باد بهره مند شوند، چرا که از حرکت هوا در میان ساختمان ها یک  جریان دایمی ایجاد می شود. از طرف دیگر سیستم های سایه بانی و فواره ها و آبشارهای مصنوعی و باغ های محوطه، همگی نفوذ شدید نور خورشید را ملایم تر می کنند. در این طرح، لویی کان برقراری ارتباط بین مدرسه ها و خوابگاه ها و کوی استادان پیشنهاد شده است. مدرسه ها و خوابگاه ها در مجموعه ای قرار گرفته اند که در ذهن انسان تشکیلات  دیرهای مذهبی را تداعی می کنند. در میان این مجموعه، استخر بزرگی  احداث گردیده که حالت بخصوصی را داراست. در هندوستان «آجر» کاربرد وسیعی دارد و به همین  جهت از آن در طرح مذکور بسیار به کار رفته، به طوری که یک حالت اصیل معماری به بناهای مجموعه بخشیده است. 

برش عرضی از ساختمان مدرسه، قسمتی از فضاهای مدرسه در اطراف  یک حیاط قرار گرفته و قسمتی دیگر در طرفین ساختمان تالار نمایش واقع شده است. راهروهای معمولی خوابگاه ها به طرف یک نوع رواق باز می شود که در آنها دانش جویان می توانند با یکدیگر ملاقات کرده و به گفت و گو  بپردازند. تمام فضاها در جهت ایجاد امکان تماس و برخورد میان دانش جویان سازماندهی شده است.

سالهای ۶۷ ـ ۱۹۶۴،دانشکده ی هنر: فیلادلفیا ـ پنسیلوانیا، طرح

محله ای که طرح مورد نظر باید در آن اجرا می شد در مرکز اقتصادی شهر در کنار شریان اصلی ترافیک قرار داشت. نقشه ی ساختمان در اطراف دو محوطه روباز ترکیب یافته بود. کارگاه ها و آزمایشگاه ها در قسمت شمالی واقع شده، در حالی که کلاسهای درس، اتاق های اداری و سرویس های خدماتی در بخش جنوبی حیاط قرار گرفته اند. در لبه ی انتهایی طرح، در جهت خیابان برد تالار بزرگ نمایشگاه همراه با کتاب خانه و سالن مطالعه پیش بینی شده است. طرح این ساختمان عمداً بخاطر گسترش بنای مدرسه ی موجودکه ساختمان های با ارزشی را اشغال کرده بود تهیه شد.

سال ۱۹۶۸، مرکز مکانیک و حمل و نقل ولفسون: دانشگاه تل آویو.

این مرکز جزو مجموعه ی وسیعی است که در آن بخش های مختلف قبلی پیش بینی شده است. یک راهرو سرپوشیده  ی کوتاه به صورت سایه بان، دانشکده ی مهندسی را به بقیه ی دانشگاه مربوط  و متّصل می کند. کتاب خانه بصورت یک راهروی وسیع در کنار دانشکده قرار گرفته استت. از عمده مصالح بکار رفته در آن، بتون مسلح است که در اکثر بناهای اسراییل کاربرد دارد.

 سال ۱۹۶۹، کاخ برگزاری گردهم آیی های ونیز ـ طرح محاسباتی توسط آگوست کومندانت

در شهر ونیز، دریا و خشکی آن چنان درهم آمیخته اند که دیگر برای توسعه ی هیچ کدام راه حلی وجود ندارد. فکر اصلی احداث ساختمنا کاخ، بر این نکته پایه ریزی شده بود که بتوان عقیده ها و نظرهای مختلف در مورد روش های زندگی را ـ که سرچشمه تمام آداب و سنن گوناگون است ـ در تماس با یکدیگر قرار داد. لویی کان بعد از تحقیق و بررسی های زیاد به این نتیجه رسیدند که چنین ساختمانی را نمی توان بر روی خشکی احداث کرد بنابراین طرحی پیش بینی  شد که ساختمان آن به صورت  پل معل ق بر روی آب با چهار پایه ی عظیم بتون آرمه ساخته شود. در درون این پایه ها، ورودی ها، راه پله ها و بالابرها طراحی شدند.

پل، دارای ۱۲۴ متر طول، ۵/۳۰ متر عرض و ۵/۲۳ متر ارتفاع می باشد. شیب ملایم تالار اصلی اجتماعات یادآور راه های قدیمی شهر تاریخی است که با عریض کردن آن در برخی قسمت ها، تآتر روبازی به وجود می آید که دارای عمل کرد تالار اجتماعات شهری می باشد.

 مکانهای مخصوص کار

سالهای ۶۱ ـ ۱۹۵۷. آزمایشگاه های پژوهش های پزشکی ا.ن، ریچاردزو آزمایشگاه های پژوهش های زیست شناسی دانشگاه فیلادلفیا:

پنسیلوانیا (محاسبه ی سازه ها توسط آگوست کمندانت)

در این ساختمان اکثر اجزای معماری که لویی کان قبلاً در ساختمانهای دیگر به کار برده بوده مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد. تمایز و جدایی کامل میان فضاهای اصلی با فضاهای خدماتی، راه حل های ورود نورطبیعی به داخل ساختمان، ترکیب کلی فضای معماری با اسکلت باربر و تاسیسات ساختمان و مهمتر از همه، موضوع  رابطه بین فرم بنا و مصالح با سیستم های ساختمانی، در مجموع، کلیه ی این موارد آن چنان وضعیتی را در ساختمان به وجود آورده اند که می توان آن را از جمله آثار برجسته ی تاریخ معماری معاصر به حساب آورد. ساختمان در دو مرحله طراحی شده است ابتدا آزمایشگاه های پزشکی که از یک مجتمع شامل سه برج تشکیل شده و اطراف یک محوطه ی مرکزی قرار دارد. سپس آزمایشگاه های زیست شناسی که به آن الحاق شده است.

در هسته مرکزی آزمایشگاه های پزشکی، برج خدماتی قرار دارد که ساختمان آن با بتون قالب ریزی شده در محل، اجرا شده و از صفحه های عمودی به صورت دیوارهای باربر تشکیل شده که این دیوارها، بالابرها و راه پله ها و خدمات دیگر ساختمان و نیز قفس های نگهداری حیوانات آزمایشگاه را احاطه کرده است. کلیه این بخش خدماتی، در سه برج مرتفع در هشت طبقه توزیع شده است. در کنار هر کدام از این برج های بلند برج کوتاه تری قرار دارد که در درون آن راه پله ای اضطراری و لوله های تخلیه ی فاضلاب و لوله های تامین آب مورد نیاز قرار دارد. توزیع عمودی قسمت های خدماتی عمومی، عمداً در لبه های خارجی مجموعه قرار می گیرد که بدین ترتیب از ایجاد هر نوع مزاحمت برای بخش آزمایشگاه ها که در وسط قرار دارند جلوگیری می شود . در این نوع ساختمان، همچنین از ستونهایی با مقطع مثلثی شکل استفاده شده که انگیزه این کار آزاد بودن آنهاست.

در این مجموعه، طراحی معماری و اجرای فنی از طریق یک سیستم سازه ای که از چهار قسمت پیش ساخته و متصل به هم تشکیل شده و در هم آمیخته و هر برج به طور مستقل یکی از این قسمت های چهارگانه است. کل ساختمان گویای ترکیب این بخش های مختلف می باشد. آزمایشگاه زیست شناسی به شیوه ی مشابه قبلی ساخته  شده ولی در آن، طراحی ویلا سازه ها به سادگی گرایش یافته و برای جلوگیری از انعکاس نور در فضاهای مربوط  به فعالیت های آزمایشگاه، راه حل متفاوتی اتخاذ شده است. لویی کان در دو طبقه آخر ساختمان، سالن های مطالعه پیش بینی  شده است. مصالح ساختمانی عمدتاً از بتون مسلّح، آجر و شیشه تشکیل شده است.

 سال ۶۱ ـ ۱۹۵۹، کنسول گری ایالات متحده ی آمریکا در لوآندا (آنگولا)، طرح

در این طرح، دو ساختمان پیش بینی شده است: یکی ساختمان اداری و دیگری بنای مسکونی کنسول. لویی کان در هر دو طرح، بنای مشترکی را برای طرح مسأله ی تابش آفتاب و نور شدید و خیره کننده ی آن در نظر گرفته است. دیوارها به طور مستقل و  آزاد ساخته می شود و نورگیرهای شیشه ای وسیع، توسط آفتاب شکن های مخصوصی  محافظت می شود. سقف ساختمان از دو پوشش تشکیل شده است. پوشش خارجی به  فاصله ۸۰/۱ متری پوشش زیرین قرار دارد و از قطعات پیش تنیده بتونی ساخته شده که حالت سایه بان برای سقف زیرین دارد. اسکلت بنا از قطعات بتونی پیش ساخته ودیوارهای آن از بلوک های سیمانی معمولی میباشند.

 دید به سمت شرقی

 ساختمان اقامتگاه و امور اداری کاملاً به صورت قرینه قرار گرفته است. شیرسرهای سایه بان (نقاب) که از آجرهای مخصوص ساخته شده تا حرارت از آن عبور نکند،  کاملاً از سقف ساختمان مجزا می باشد. حرارتی که از تابش مستقیم نور خورشید در این منطقه ایجاد می شود، باعث شده که دیوارها دارای روزنه های قوسی شکل بدون شیشه باشد. ورودی ها نیز به همین دلیل، مشابه پنجره ها ساخته شده است.