تادائو آندو + آثار تادائو آندو + زندگینامه و آثار

در این مقاله زندگی و تأثیر او را در دنیای معماری بررسی می کنیم.

زندگینامه تادائو آندو

متولد: 13 سپتامبر ۱۹۴۱ ، میناتو-کو ، اوزاکا ، ژاپن.

ملیت: ژاپنی.

شغل: معمار.

تمرین: معماران و همکاران Tadao Ando.

وب سایت: www.tadao-ando.com

خلاصه 

تادائو آندو ، یک معمار خودآموز ژاپنی است که از آثار او الهام گرفته از ‘منطقه گرایی انتقادی’ ، یک فلسفه معماری است که می خواهد شکل طبیعی معماری را در محل اصلی ساختمان تأیید کند و سنت های محلی مربوطه را در برابر موضوع کلیشه های بین المللی مدرنیته که مرز مصرف گرایی است.

سازه های وی عمدتاً در سرزمین مادری او ، ژاپن واقع شده اند و از لحاظ رویکرد منحصر به فرد هستند که به دنبال تکمیل ویژگی های طبیعی سایت مانند فضا و نور است.

در وهله اول کار با بتن ، تادائو آندو بر ایجاد آنچه او “هیچ” می نامد متمرکز است ، چیزی که به او می گوید چیزی برای تعمق به مردم می دهد.

در طول سالها ارزشها و اصول قوی او باعث افتخارات زیادی در زمینه معماری شده است.

حقایقی درباره تادائو آندو

• او از “دستورالعمل” بتن منحصر به فرد خود استفاده می کند ، که آن را بتن تادائو آندو می نامد. او می گوید این توازن کاملی از آب ، شن و ماسه ، سنگدانه ها و میله های فولادی است.

• تادائو آندو یک برادر دوقلو دارد ، تاکائو کیتایاما که دقایقی پس از وی به دنیا آمد. دو سال بعد این دو از هم جدا شدند و پدر و مادرشان تادائو را مادربزرگ و برادرش بزرگ کردند.

• تادائو هیچ آموزش رسمی در زمینه معماری ندارد. او کاملا خودآموخته است!

• علاقه او به معماری از زمانی که ۱۴ ساله بود با دیدن یک نجار جوان محلی که تعهدی عمیق نسبت به شغل خود نشان می داد ، فداکاری می کرد و بی وقفه کار می کرد ، باعث شد.

• از زمان طراحی فضای داخلی کلوپ شبانه ، اولین پروژه او در سن ۱۸ سالگی ، حرفه او با آزمون و خطا تکامل یافته است.

• هر وقت تادائو به محل ساخت و ساز می رود ، از همه کارگران عکس می گیرد. او استدلال می کند که این ایمان به بشریت را بازیابی می کند زیرا همه آنها با یک هدف مشترک کار می کنند.

• تادائو آندو صندوق یتیمان مومو-کاکی را در سال ۱۹۹۵ برای جمع آوری کمک های مالی برای آموزش کودکانی که خانواده های خود را در اثر زلزله بزرگ و سونامی از دست داده بودند ، آغاز کرد.

معماری تادائو آندو

خانواده

درباره خانواده تادائو آندو اطلاعات زیادی در دست نیست. او یک برادر دوقلو دارد که دقایقی پس از او به دنیا آمد ، تاکائو کیتایاما.

آنها مدت کوتاهی در یک خانه مشترک بودند تا دو سالگی که خانواده آنها فکر کردند که جدا کردن این دو عاقلانه است ، Tadao توسط مادربزرگش پذیرفته شد در حالی که Takao در کنار والدین بود.

علی رغم اینکه این دو در محیط های مختلفی بزرگ می شوند ، آنها هنوز هم موفق شدند جایگاه خود را پیدا کنند و در ادامه زندگی موفق شوند.

تاکائو یک تاجر موفق است در حالی که تادائو اکنون یکی از مشهورترین معماران معاصر زمان خود در ژاپن است.

اوایل زندگی

تادائو آندو در مدرسه آنچنان عالی نبود و در واقع مادربزرگش در مورد این موارد آنقدر سختگیر نبود ، تنها چیزی که مادربزرگش بر آن اصرار داشت این است که به قول خود وفادار بماند. مادربزرگ او نقش بزرگی در قالب سازی شخصیت تادائو آندو داشت که بعداً حرفه او را شکل می داد.

در هفده سالگی ، تادائو آندو در رکاب برادرش قدم می زد تا یک بوکسور طرفدار شود.

حرفه بوکس او مکان هایی را برای سفر به شهرهای بزرگ جهان مانند بانکوک ، تایلند فراهم کرد. در آنجا ، او در اوقات فراغت خود از معابد بودایی بازدید کرد و به طراحی آنها علاقه مند شد.

او چندین سال را در سفر به ژاپن ، اروپا و ایالات متحده گذراند و در حالی که می خواست اخلاقیات منحصر به فرد خود در طراحی را پیدا کند ، با مشاهده طرح های ساختمان آشنا شد.

وی پس از کنار گذاشتن حرفه بوکس خود ، خود را نزد نجاری شاگرد کرد و ممکن است به جای یک معمار به عنوان یک سازنده حرفه خود را شروع کند ، با این تفاوت که وی ایده های نامتعارف خود را مدام به مشتریان خود می گفت.

آندو عمدتاً به دلیل نداشتن نمرات لازم جهت جذب وی به یک مدرسه خوب ، قادر به آموزش رسمی معماری نبود.

در مواجهه با این چالش ، او تصمیم گرفت که با استفاده از کتابهایی که دانشجویان ارشد معماری دور انداخته بودند ، خود را بیاموزد و در طی یک سال آنچه را که دانشجویان معماری در مدت ۵ سال آموختند ، به خود آموزش داد.

تادائو آندو برای نشان دادن استقلال خود از ایجاد دفتری در توکیو که عموماً برای موفقیت معماری در ژاپن ضروری است ، خودداری کرد.

وی تمرینات خود را در سال ۱۹۶۹ ، در سن ۲۸ سالگی ، در زادگاه خود اوزاکا آغاز کرد. شرکت وی هنوز در اوزاکا مستقر است و توسط همسرش یومیکو اداره می شود.

اکثر پروژه های تکمیل شده وی در اوساکا یا اطراف آن است ، از جمله چندین ساختمان در کوبه نزدیک.

تحصیلات

تادائو تحصیلات دبیرستان خود را به پایان رساند و بوکس را به عنوان یک حرفه دنبال کرد. با این حال ، او دو سال بعد این کار را رها کرد تا در دوره کارآموزی در نجاری به یک معمار خودآموز تبدیل شود.

زندگی شخصی

زندگی شخصی تادائو آندو یک زندگی خصوصی است. با این حال ، از اندکی که از طریق مصاحبه های وی شناخته می شود ، مشخص می شود که زندگی او با احساس جهت گیری یکی است.

او اصول و فلسفه های روشنی دارد که در طول زندگی او را راهنمایی می کند و تا امروز نیز ادامه می دهد.

او دوست دارد این فلسفه ها را با بقیه جهان به اشتراک بگذارد تا از طریق دیدگاه های مذهبی خود جهانی را که ما در آن زندگی می کنیم بهتر کند.

زندگی او عمدتاً حول کارش می چرخد ​​، مانند یک فراخوان ، زندگی او تا حد زیادی از عشق عمیق او به کاری که هنر برتر را از طریق کارش انجام می دهد الهام گرفته است.

در فضای شخصی وی ، آثار هنری خواهید یافت که برای زندگی وی اهمیت زیادی قائل هستند. به عنوان مثال ، آتلیه ، خانه او ، پر از قطعات کوکوور تادائو آندو است. جذابیت هایی در درخت وجود دارد. مدل های لوکوربوزیه ساخته شده توسط دانش آموزان و یکی توسط رنزو پیانو. یادداشتی از بونو روی دیوار.

پیرمردی ساده و در عین حال فوق العاده پیشرفته در سن ۷۵ سالگی ، هنوز هم با داشتن چیزهای بیشتری برای ارائه در طول آنچه از زندگی او باقی مانده است ، می سوزد.

تادائو آندو

تادائو آندو کجا زندگی می کند؟

تادائو آندو در مرکز شهر اوزاکا ، زادگاهش زندگی می کند. خانه وی در کتابهای معماری به عنوان “آتلیه” یا “ضمیمه استودیو” ذکر شده است.

این مکانی است که او به فکر می رود اما در واقع در این لیست زندگی نمی کند. او این خانه را در سال ۱۹۹۵ ساخت اما دیگر جایی در آن نرفت و ترجیح داد از این خانه به عنوان مطالعه شخصی خود استفاده کند ، جایی که ایده های برنده جایزه اش متولد شده اند.

این خانه در زمینی به مساحت ۱۵۰ متر مربع ساخته شده است. زیرزمین و سه طبقه دارد. او از طبقه اول به عنوان اتاق نشیمن خود و از طبقه دوم به عنوان اتاق کار خود استفاده می کند. این خانه با استفاده از موادی مانند چوب نرم و بتن ریخته شده ، بازتاب واقعی او و کارهای زندگی اوست.

راه پله به اتاقهایی با تقارن خالص ، پر از نور طبیعی منتهی می شود.

آموزش اولیه و تأثیرات

در طول سالهای اولیه زندگی ،  قبل از انصراف از این کار ، به عنوان یک بوکسور طرفدار ، معروف به “آندو بزرگ” کار می کرد تا آرزوی مادام العمر خود را برای معماری را دنبال کند.

وی پس از یک دوره کارآموزی نجاری کوتاه ، این هنر را به خود آموخت و در عرض یک سال کاملاً مهارت داشت.

حرفه بوکس او را قادر ساخت تا بتواند به شهرهای مختلف جهان سفر کند و در آنجا ساختمانهایی را که توسط معماران زمان خود ساخته شده بود مشاهده کند.

وی برای یادگیری طراحی در کلاسهای شبانه شرکت کرد و در کلاسهای مکاتبه ای در زمینه طراحی داخلی شرکت کرد. وی از ساختمانهایی که توسط معماران مشهوری مانند لوئیس خان و فرانک لوید رایت طراحی شده بازدید کرد .

وی سپس در سال ۱۹۶۸ به اوزاکا بازگشت تا استودیوی طراحی خود ، معماران و همکاران Tadao Ando را در سن ۲۸ سالگی تأسیس کند.

تادائو آندو با امتناع از اقامت در توکیو ، شهری که با موفقیت معماری همراه است ، استقلال خود را نشان می دهد.

تادائو آندو برای اولین بار با خانه Azuma یا Rowhouse در Sumiyoshi ، یک خانه کوچک در یک طبقه کارگر در اوزاکا که جایزه سالانه انستیتوی معماری ژاپن را در سال ۱۹۷۹ دریافت کرد ، به رسمیت شناخته شد. در سال ۱۹۷۶ ، این پروژه بنیان ساختاری و فلسفی کارهای بعدی او: دیوارهای بتونی صاف ، وسعت وسیع شیشه ، فضای داخلی وسیع و ترکیب طبیعت در ساختمان های او.

حرفه معماری تادائو آندو

از کارهای اولیه تادائو می توان به Rowhouse در Sumiyoshi اشاره کرد که در سال ۱۹۷۶ به اتمام رسیده است و با دریافت جایزه سالانه انستیتوی معماری ژاپن در سال ۱۹۷۹ باعث افتخار وی شد.

شاید قدیمی ترین از همه خانه تومیشیما باشد که در سال ۱۹۷۳ در اوزاکا ژاپن ساخته شده است. خانه اوچیدا ، همچنین در اوزاکا دومین خانه قدیمی وی است که در سال ۱۹۷۴ ساخته شده است.

از دیگر پروژه های مهم وی در طول فعالیت حرفه ای وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. خانه کوشینو ، یک خانه تعطیلات ساخته شده در سال ۱۹۸۰.

2. Time’s 1 که در سال ۱۹۸۴ و Time’s II در سال ۱۹۹۱ آغاز شد.

3. کلیسای نور در سال ۱۹۸۹ ساخته شده است.

4. مجتمع مسکونی در Rokko ، در کوبه ، ژاپن. یک مسکن روکو به ترتیب در سال ۱۹۸۳ و دو مسکن روکو در سال ۱۹۹۳ تکمیل شد.

5. غرفه ژاپن برای نمایشگاه ۹۲ در سال ۱۹۹۲ در سویل اسپانیا ساخته شد. این پروژه تادائو در خارج از ژاپن بود و اولین پروژه وی بود که بر روی ماده ای غیر از بتن ساخته شد.

6. خانه سمینار ویترا در ویل ام راین ، آلمان ساخته شده در سال ۱۹۹۳ است.

7. فضای مدیتیشن ، یونسکو ، در مقر خود در پاریس ، فرانسه در ۵۰ سالگی سال ۱۹۹۵ در ۱۹۹۵ ساخته شده است.

8. موزه هنر مدرن فورت ورث ، فورت ورث ، تگزاس ، ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۲ ساخته شده است. مواد اصلی مورد استفاده برای این پروژه بتن ، فولاد ، آلومینیوم ، شیشه و گرانیت بود.

تادائو آندو به چه چیزی معروف است؟

تادائو آندو به دلیل رویکرد منحصر به فرد خود در قبال معماری و فلسفه منحصر به فرد منطقه گرایی حیاتی خود شناخته شده است که تعداد بسیار کمی از معماران آن را تمرین می کنند و تعداد کمی هنوز استاد آن هستند.

به همین دلیل ، ساختمانهای وی نزدیک به آثار هنری هستند زیرا از نزدیک با ویژگیهای طبیعی سایت در ارتباط هستند ، مواد ساختمان ، نور و فضا را با هم ادغام می کنند و می توانند یکی از ساختارهای نوع را ایجاد کنند که مردم را از سراسر جهان مجذوب خود کند.

فلسفه او ، همراه با کاریزما ، باعث شهرت جهانی او شده است.

تادائو آندو

فلسفه معماری تادائو آندو

تادائو آندو برای کارهای خود منطقه گرایی انتقادی را به کار می گیرد. این رویکردی به معماری است که به دنبال خلق بناهای انسانی تر است که نشان دهنده فرهنگ و سنت مکانهایی باشد که از طریق طراحی و مصالح به کار رفته در آن ساخته شده اند.

گفته می شود که سبک معماری وی با ایجاد تأکید بر فضا ، زیبایی را از طریق سادگی ایجاد می کند.

Tadao Ando از چه متریالی استفاده می کند؟

او به طور عمده از بتن برای طراحی های خود استفاده می کند که باعث ایجاد حس بی وزنی (با وجود سنگین بودن مواد) می شود.

وی همچنین از موادی استفاده می کند که مربوط به فرهنگ مردمی است که ساختمانهای او نمایندگی می کنند

جوایز تادائو آندو

در طول زندگی حرفه ای خود برای کارهای خود جوایز زیادی را در سراسر جهان به دست آورده است.

• جایزه سالانه انستیتوی معماری ژاپن در سال ۱۹۷۹. این اولین جایزه وی در زندگی موفق وی بود.

• جایزه آلوار آلتو توسط آکادمی معماری فنلاند در فنلاند ۱۹۸۵.

• مدال طلای معماری توسط آکادمی معماری فرانسه در فرانسه ۱۹۸۹.

• جایزه معماری پریتزکر (بین المللی) در شیکاگو ، آمریکا ، ۱۹۹۵

• نوترا مدال برای تعالی حرفه ای توسط کالج Cal Poly Pomona برای طراحی محیط زیست در ایالات متحده آمریکا ، ۲۰۱۲

• مدال طلای AIA توسط موسسه معماران آمریکایی در ایالات متحده آمریکا ، ۲۰۰۲

سخنان تادائو آندو

• “من معتقدم معماری نباید زیاد حرف بزند. باید سکوت کند و طبیعت را در کسوت نور خورشید و باد قرار دهد “

• “شما به راحتی نمی توانید چیز جدیدی را در مکانی قرار دهید. شما باید آنچه را در اطراف خود می بینید ، آنچه در زمین وجود دارد جذب کنید و سپس از این دانش همراه با تفکر معاصر برای تفسیر آنچه می بینید استفاده کنید. “

• “من فکر می کنم معماری زمانی جالب می شود که دارای شخصیت دوگانه باشد ، این زمانی است که تا حد امکان ساده اما در عین حال که ممکن است پیچیده باشد.”

• “اگر من بتوانم فضایی ایجاد کنم که مردم قبلاً آن را تجربه نکرده اند و اگر با آنها بماند یا رویایی برای آینده داشته باشد ، این همان ساختاری است که من می خواهم ایجاد کنم.”

• “اگر من بتوانم فضایی ایجاد کنم که مردم قبلاً آن را تجربه نکرده اند و اگر با آنها بماند یا رویایی برای آینده داشته باشد ، این همان ساختاری است که من می خواهم ایجاد کنم.”

• “در معماری ، بخشی وجود دارد که نتیجه استدلال منطقی است و بخشی نیز از طریق Sense ایجاد می شود. همیشه یک نقطه وجود دارد که آنها باهم برخورد می کنند. من فکر نمی کنم بدون آن برخورد بتوان معماری ایجاد کرد. “